Türkiye ile ABD arasında gelir üzerinden alınan vergilerde çifte vergilendirmeyi önleme ve vergi kaçakçılığına engel olma anlaşması

168

A⁺

A^-

Anlaşmanın İmza Tarihi : 26/03/1996
Resmi Gazete Tarihi : 31/12/1997
Resmi Gazete No : 23217
Yürürlük Tarihi : 19/12/1997
Uygulama Tarihi : 01/01/1998

TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ İLE AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ HÜKÜMETİ ARASINDA GELİR ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLERDE ÇİFTE VERGİLENDİRMEYİ ÖNLEME VE VERGİ KAÇAKÇILIĞINA ENGEL OLMA ANLAŞMASI

TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ VE AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ HÜKÜMETİ

Gelir üzerinden alınan vergilerde çifte vergilendirmeyi önleyen ve vergi kaçakçılığına engel olan bir Anlaşma yapmak isteğiyle

AŞAĞIDAKİ ANLAŞMAYA VARMIŞLARDIR:

Madde 1

KİŞİLERE İLİŞKİN KAPSAM

1. Bu Anlaşma’da aksi öngörülen durumlar hariç olmak üzere, bu Anlaşma Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin mukimi olan kişilere uygulanacaktır.

2. Bu Anlaşma:

a) Akit Devletlerden birinin mevzuatı veya

b) Akit Devletler arasında yapılan diğer herhangi bir Anlaşma,

tarafından temin edilen veya ileride temin edilecek olan herhangi bir istisna, muafiyet, gider indirimi, mahsup veya diğer bir indirimi hiç bir surette kısıtlamayacaktır.

3. Bir Akit Devlet, 4 üncü fıkra hariç, bu Anlaşmanın hiç bir hükmüne bakılmaksızın kendi mukimlerini, (4 üncü Maddeye (Mukim) göre belirlenen); Birleşik Devletler ise kendi vatandaşlarını vatandaşlık ilişkisi dolayısıyla, sanki bu Anlaşma yürürlüğe girmemiş gibi vergilendirebilir. Bu amaç bakımından, “vatandaş” terimi, vatandaşlığı kaybetmedeki temel amaçlarından biri de vergiden kaçınma olan eski vatandaşı da kapsayacak; ancak, bu durum böyle bir kaybı takip eden 10 yıllık bir dönem için sözkonusu olacaktır.

4. 3 üncü fıkra hükümleri :

a) Bir Akit Devlet tarafından, 9 uncu Maddenin (Bağımlı Teşebbüsler) 2 nci fıkrası, 18 inci Maddenin (Emekli Maaşları ve Düzenli Ödemeler) 2 nci fıkrası, 23 üncü Madde (Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi), 24 üncü Madde (Ayrım Yapılmaması) ve 25 inci Madde (Karşılıklı Anlaşma Usulü) ile sağlanan menfaatleri; ve
b) Bir Akit Devlet tarafından, 19 uncu (Kamu Görevleri), 20 nci (Öğrenciler, Stajyerler ve Öğretmenler) ve 27 nci (Diplomat Hüviyetindeki Memurlar ve Konsolosluk Memurları) Maddeler ile bu Devletin vatandaşı olmayan veya bu Devlette göçmen statüsüyle bulunmayan gerçek kişilere sağlanan menfaatleri, etkilemeyecektir.

5. 2 (b) bendi hükümlerine bakılmaksızın;

a) Akit Devletlerin taraf olabileceği diğer herhangi bir anlaşmaya bakılmaksızın, bir tedbirin bu Anlaşma kapsamında yer alıp almayacağı konusundaki bir ihtilaf, yalnızca bu Anlaşmanın 3 üncü Maddesinin (Genel Tanımlar) 1(h) bendinde tanımlanan Akit Devletlerin yetkili makamları tarafından değerlendirilecek ve bu ihtilafa yalnızca bu Anlaşmada belirlenen usül ve yöntemler uygulanacaktır.

b) Yetkili makamlar bir vergilendirme tedbirinin bu Anlaşma kapsamında yer almadığını belirlemediği sürece, Tarifeler ve Ticaret Genel Anlaşması çerçevesinde malların ticaretine uygulanabilen milli muamele veya en çok kayrılan ülke gibi yükümlülükler hariç olmak üzere, sözkonusu tedbire yalnızca bu Anlaşmanın ayrım yapmama yükümlülükleri uygulanacaktır. Diğer herhangi bir anlaşmada yer alan milli muamele veya en çok kayrılan ülke yükümlülüğü bu tedbir bakımından uygulanmayacaktır.

c) Bu fıkranın amaçları bakımından bir “tedbir”; bir yasa, düzenleme, kural, prosedür, karar, idari eylem veya diğer herhangi bir şekildeki tedbirdir.

Madde 2

KAVRANAN VERGİLER

1. Bu Anlaşma, ne şekilde alındığına bakılmaksızın, her bir Akit Devlette gelir üzerinden alınan vergilere uygulanacaktır.

2. Anlaşmanın uygulanacağı şu anda geçerli olan vergiler, özellikle:

a) Türkiye’de:

i) Gelir vergisi;
ii) Kurumlar vergisi;
iii) Gelir vergisi ve kurumlar vergisi üzerinden alınan fon payı

(Bundan böyle “Türk Vergisi” olarak bahsedilecektir);

b) Birleşik Devletler’de: Dahili Gelir Kanununa göre alınan Federal gelir vergileri (Biriktirilen kazançlar vergisi, şahsi olarak elde tutulan şirket vergisi ve sosyal güvenlik vergileri hariç) ve özel vakıflarla ilgili olarak alınan özel vergilerdir.

(Bundan böyle “Birleşik Devletler Vergisi ” olarak bahsedilecektir).

3. Anlaşma aynı zamanda, Anlaşmanın imza tarihinden sonra mevcut vergilere ilave olarak veya onların yerinealınan ve mevcut vergilerle aynı nitelikte olan veya onlara önemli ölçüde benzeyen vergilere de uygulanacaktır. Akit Devletlerin yetkili makamları, ilgili vergi mevzuatlarında yapılan önemli değişiklikleri birbirlerine bildireceklerdir.

Madde 3

GENEL TANIMLAR

1. Bu Anlaşmanın amaçları yönünden, metin aksini öngörmedikçe:

a)(i) “Türkiye” terimi, Türkiye Cumhuriyeti topraklarını ve aynı zamanda Türkiye’nin uluslararası hukuka göre doğal kaynaklarını arama ve işletme konusunda üzerinde egemenlik haklarına sahip olduğu kıta sahanlığını ifade eder;

(ii) “Birleşik Devletler” terimi, Amerika Birleşik Devletleri’ni ifade eder, fakat Puerto Rico’yu, Virgin Adaları’nı, Guam’ı veya Birleşik Devletler’in diğer toprak ve ülkelerini kapsamaz. Bu terim, coğrafi anlamda kullanıldığında, Birleşik Devletler’e dahil eyaletleri, Columbia Bölgesi’ni ve Birleşik Devletler’in uluslararası hukuka göre belirlenmiş iç suları ile karasularını ifade eder; bir de Birleşik Devletler’in uluslararası hukuka göre egemenlik haklarına sahip olduğu veya egemenlik veya yargı hakları kullandığı karasularına bitişik denizleri, deniz yataklarını ve denizaltı topraklarını kapsar.

b) “Bir Akit Devlet” ve “diğer Akit Devlet” terimleri metnin gereğine göre, Türkiye veya Birleşik Devletler anlamına gelir;

c) “Kişi” terimi, bir gerçek kişiyi, şirketi ve kişilerin oluşturduğu diğer herhangi bir kuruluşu kapsamına alır;

d) “Şirket” terimi, herhangi bir kurum veya vergileme yönünden kurum olarak muamele gören herhangi bir kuruluş anlamına gelir;

e) Bir şirket:

(i) Kanuni merkezini Türk Ticaret Kanununa göre Türkiye’de tescil ettirmişse, Türkiye’de; veya

(ii) Birleşik Devletlerin veya onun herhangi bir politik alt bölümünün mevzuatına göre oluşturulmuş, kurulmuş veya kurumlaşmış ise Birleşik Devletler’de,
“kurumlaşılan yer”e sahiptir;

f) “Vatandaş” terimi:

(i) Türkiye yönünden, Türk vatandaşlığını Türk Vatandaşlık Kanunu gereğince elde eden herhangi bir gerçek kişiyi ve Türkiye’de yürürlükte olan mevzuat gereğince statü kazanan herhangi bir hükmi şahsı, ortaklığı veya derneği;

(ii) Birleşik Devletler yönünden, Birleşik Devletler vatandaşı olan herhangi bir gerçek kişiyi ve Birleşik Devletler veya onun herhangi bir politik alt bölümünün mevzuatı gereğince statü kazanan herhangi bir şirketi, derneği veya diğer kuruluşları

ifade eder;

g) “Bir Akit Devletin teşebbüsü” ve “diğer Akit Devletin teşebbüsü” terimleri sırasıyla, bir Akit Devletin bir mukimi tarafından işletilen teşebbüs ve diğer Akit Devletin bir mukimi tarafından işletilen teşebbüs anlamına gelir;

h) “Yetkili makam” terimi:

(i) Türkiye yönünden, Maliye Bakanını veya onun yetkili temsilcilerini;

(ii) Birleşik Devletler yönünden, Hazine Bakanını veya onun temsilcisini;

ifade eder;

i) “Uluslararası trafik” terimi, bir Akit Devletin teşebbüsü tarafından, yalnızca diğer Akit Devletin sınırları içinde gerçekleştirilen taşımacılık hariç, gemi veya uçak işletilerek yapılan taşımacılığı ifade eder.

2. Bir Akit Devletin bu Anlaşmayı uygulaması bakımından, Anlaşmada tanımlanmamış herhangi bir terim, metin aksini öngörmedikçe veya yetkili makamlar 25 inci Madde (Karşılıklı Anlaşma Usulü) hükümlerine uygun olarak ortak bir anlam üzerinde görüş birliğine varmadıkça, bu Anlaşmaya konu teşkil eden vergilerin yer aldığı Devletin mevzuatında öngörülen anlamı taşır.

Madde 4

MUKİM

1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından, “bir Akit Devletin mukimi” terimi, o Devletin mevzuatı gereğince ev, ikametgah, yönetim yeri, kurumlaşılan yer veya benzer yapıda diğer herhangi bir kriter nedeniyle vergi mükellefiyeti altına giren kişi anlamına gelir. Şukadar ki, bir ortaklık veya benzeri bünyede vergilenmeyen kuruluşlar (pass-through entities), mamelek veya vakıf tarafından elde edilen veya bunlar tarafından ödenen gelirler yönünden, bu terim yalnızca, sözkonusu ortaklık veya benzeri kuruluş, mamelek veya vakfın elde ettiği gelir, bu Devlette, bir mukimin geliri olarak, gerek bunların kendileri üzerinde gerekse bunların ortaklarının, lehdarlarının, üyelerinin veya vakfedenlerinin üzerinde, vergiye tabi olduğu taktirde uygulanacaktır. Terim, yalnızca o ülkedeki kaynaklardan elde edilen gelir nedeniyle vergiye tabi tutulan herhangi bir kişiyi kapsamaz.

2. 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla bir gerçek kişi her iki Akit Devlette de mukim olduğunda, bu kişinin durumu aşağıdaki kurallara göre belirlenecektir:

a) Kişi, daimi olarak kalabileceği bir meskenin bulunduğu Devletin mukimi kabul edilecektir. Eğer bu kişinin her iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir meskeni varsa, kişisel ve ekonomik ilişkilerinin daha yakın olduğu Devletin mukimi kabul edilecektir (hayati menfaatlerin merkezi);

b) Eğer kişinin hayati menfaatlerinin merkezinin yer aldığı Devlet saptanamazsa veya kişinin her iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir meskeni yoksa, kalmayı adet edindiği evin bulunduğu Devletin mukimi kabul edilecektir;

c) Eğer kişinin her iki Devlette de kalmayı adet edindiği bir ev varsa veya her iki Devlette de böyle bir ev sözkonusu değilse, vatandaşı bulunduğu Devletin mukimi kabul edilecektir;

d) Eğer kişi her iki Devletin de vatandaşıysa veya aksine her iki Devletin de vatandaşı değilse, Akit Devletlerin yetkili makamları sorunu karşılıklı anlaşmayla çözeceklerdir.

3. 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla bir şirket her iki Akit Devletin de mukimi olduğunda, bu şirket kuruluş yerinin bulunduğu Devletin mukimi kabul edilecektir.

4. 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla gerçek kişi veya şirket olmayanbir kişi, her iki Akit Devletin de mukimi olduğunda, Akit Devletlerin yetkili makamları sorunu karşılıklı anlaşma yoluyla çözecekler ve bu Anlaşmanın sözkonusu kişiye uygulanış şeklini tespit edeceklerdir.

Madde 5

İŞYERİ

1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından “işyeri” terimi, bir teşebbüsün işinin tamamen veya kısmen yürütüldüğü işe ilişkin sabit bir yer anlamına gelir.

2. “İşyeri” terimi özellikle şunları kapsamına alır:

a) Yönetim yeri;

b) Şube;

c) Büro;

d) Fabrika;

e) Atelye;

f) Maden ocağı, petrol veya doğal gaz kuyusu, taş ocağı veya doğal kaynakların çıkarıldığı diğer herhangi bir yer ve

g) Altı ayı aşan bir süre devam eden bir inşaat şantiyesi, yapım, montaj veya kurma projesi.

3. Bu Maddenin daha önceki hükümleri ile bağlı kalınmaksızın, “işyeri” teriminin aşağıdaki hususları kapsamadığı kabul edilecektir:

a) Teşebbüsolanaklarının, sadece teşebbüse ait malların veya ticari eşyanın depolanması, teşhiri veya teslimi amacıyla kullanılması;

b) Teşebbüse ait mal veya ticari eşya stoklarının sadece depolama, teşhir veya teslim amacıyla elde tutulması;

c) Teşebbüse ait mal veya ticari eşya stoklarının sadece bir başka teşebbüse işlettirilmesi amacıyla elde tutulması;

d) İşe ilişkin sabit bir yerin sadece teşebbüs için mal veya ticari eşya satın alma veya bilgi toplama amacıyla elde tutulması;

e) İşe ilişkin sabit bir yerin teşebbüs için sadece hazırlayıcı veya yardımcı karakter taşıyan diğer herhangi bir işin yapılması amacıyla elde tutulması;

f) İşe ilişkin sabit bir yerin sadece (a) ila (e) bentlerinde bahsedilen faaliyetlerin bir veya birkaçını bir arada icra etmek için elde tutulması; ancak bu faaliyetlerin bir arada icra edilmesi sonucunda kendini gösteren toplu faaliyetin hazırlayıcı veya yardımcı karakterde olması.

4. 1 inci ve 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir kişi (5 inci fıkra hükmünün uygulanacağı bağımsız nitelikteki acente dışında), bir Akit Devlette diğer Akit Devletin bir teşebbüsü namına hareket ederse, aşağıdaki şartlarla bu teşebbüs, ilk bahsedilen Devlette bu kişinin gerçekleştirdiği her türlü faaliyet dolayısıyla bir işyerine sahip kabul edilecektir.

a) Eğer bu kişi, ilk bahsedilen Devlette teşebbüs adına mukavele akdetme yetkisine sahip olur ve bu yetkisini mutaden kullanırsa işyerinin varlığı kabul edilecektir; şukadar ki, bu kişinin faaliyetlerinin 3 üncü fıkrada bahsedilen ve işe ilişkin sabit bir yerden yürütüldükleri taktirde bu sabit yeri sözkonusu fıkra hükümleri çerçevesinde işyeri haline getirmeyecek faaliyetlerle sınırlı olmaması gerekir; veya

b) Bu kişi, böyle bir yetkisi olmamasına rağmen, teşebbüs adına düzenli olarak sevkettiği mallardan veya ticari eşyadan ilk bahsedilen Devlette mutaden mal veya ticari eşya stoku bulundurursa işyerinin varlığı kabul edilecektir. Bu bendin önceki hükümleri, kişinin vergiden kaçınmak amacıyla sadece malların veya ticari eşyanın sürekli sevkini değil, aynı zamanda satış akdinin fiillen gerçekleştirilmesi hariç, malların veya ticari eşyaların satışı ile ilgili her türlü bağlantılı faaliyeti yerine getirdiğinin kanıtlanması durumunda uygulanacaktır.

5. Bir Akit Devlet teşebbüsü, diğer Akit Devlette işlerini sadece bir simsar, bir genel komisyon acentesi veya bağımsız statüde diğer herhangi bir acente vasıtasıyla yürüttüğü için bu diğer Akit Devlette bir işyerine sahip kabul olunmayacaktır; şukadar ki, bu kişilerin kendi işlerine olağan şekilde hareket etmeleri şarttır.

6. Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket, diğer Akit Devletin mukimi olan veya diğer Devlette ticari faaliyette bulunan bir şirketi (bir işyeri vasıtasıyla veya diğer bir şekilde) kontrol eder, ya da onun tarafından kontrol edilirse, bu şirketlerden herhangi biri diğeri için birişyeri oluşturmayacaktır.

Madde 6

GAYRİMENKUL VARLIKLARDAN ELDE EDİLEN GELİR

1. Bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette bulunan gayrimenkul varlıklardan elde ettiği gelir (tarım veya ormancılıktan elde edilen gelir dahil), bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. “Gayrimenkul varlık” terimi, bahse konu varlığın yer aldığı Akit Devletin mevzuatına göre tanımlanacaktır. Terim her halükarda gayrimenkul varlığa müteferri varlıkları, tarım ve ormancılıkta kullanılan araçları ve hayvanları, her çeşit dalyanları, özel hukuk hükümlerinin uygulanacağı gayrimenkul mülkiyetine ilişkin hakları, gayrimenkul intifa haklarını ve maden ocaklarının, kaynakların ve diğer doğal kaynakların işletme hakkından veya işletilmesinden doğan sabit ya da değişken ödemeler üzerindeki hakları kapsayacaktır; gemiler, vapurlar ve uçaklar gayrimenkul varlık olarak kabul edilmeyecektir.

3. 1 inci fıkra hükümleri, gayrimenkul varlığın doğrudan kullanımından, kiralanmasından veya diğer herhangi bir şekilde kullanımından elde edilen gelire uygulanacaktır.

4. 1 inci ve 3 üncü fıkraların hükümleri aynı zamanda, bir teşebbüsün gayrimenkul varlıklardan elde ettiği gelir ile serbest meslek faaliyetlerinin icrasında kullanılan gayrimenkul varlıklardan elde edilen gelire de uygulanacaktır.

Madde 7

TİCARİ KAZANÇLAR

1. Bir Akit Devlet teşebbüsüne ait kazanç, sözkonusu teşebbüs diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunmadıkça, sadece ilk bahsedilen Devlette vergilendirilecektir. Eğer teşebbüs yukarıda bahsedilen şekilde ticari faaliyette bulunursa, teşebbüsün kazançları bu diğer Devlette, işyerine atfedilebilen miktarla sınırlı olmak üzere, vergilendirilebilir.

2. 3 üncü fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet teşebbüsü diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa bu taktirde, bu işyerine, her iki Akit Devlette de, aynı veya benzer koşullar altında, aynı veya benzer faaliyetlerde bulunan, tamamen ayrı ve bağımsız bir teşebbüsten ne miktarda bir ticari kazanç elde etmesi beklenecekse aynı miktarda bir kazanç atfedilecektir.

3. Bir işyerinin kazancı belirlenirken, işyerinin bulunduğu Devlette veya başka herhangi bir yerde yapılan ve yönetim ve genel idare giderlerini de kapsamına alan, işyerinin amaçlarına uygun düşen giderlerin indirilmesine müsaade edilecektir.

4. İşyerine, işyeri tarafından teşebbüs adına sadece mal veya ticari eşya satın alınması dolayısıyla hiç bir kazanç atfedilmeyecektir.

5. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından işyerine atfedilen kazançlar, sadece bu işyerinin varlıkları veya faaliyetleri dolayısıyla elde edilen kazançları kapsamına alacaktır.

6. Kazanç, bu Anlaşmanın başka maddelerinde ayrı olarak düzenlenen gelir unsurlarını da kapsamına aldığında, o maddelerin hükümleri bu madde hükümlerinden etkilenmeyecektir.

Madde 8

GEMİCİLİK VE HAVA TAŞIMACILIĞI

1. Bir Akit Devlet teşebbüsünün uluslararası trafikte gemi veya uçak işletmeciliğinden elde ettiği kazanç, sadece bu Devlette vergilendirilebilecektir.

2. Bu maddenin amaçları bakımından, gemi veya uçakların uluslararası trafikte işletilmesinden elde edilen kazançlar, gemi veya uçakların kiralanmasından elde edilen kazançları da, sözkonusu kiralama kazançlarının, 1 inci fıkrada belirtilen diğer kazançların yanısıra arızi olarak elde edilmiş olması şartıyla kapsar.

3. Bir Akit Devlet teşebbüsünün, uluslararası trafikte kullanılan konteynerlerin (çekici, mavna ve konteyner taşımacılığı ile ilgili ekipmanlar dahil) kullanımından, bakımından veya kiralanmasından elde ettiği kazançlar, sadece bu Devlette vergilendirilecektir.

4. 1 inci ve 3 üncü fıkraların hükümleri aynı zamanda, bir ortaklığa (pool), bir bağlı işletmeye veya uluslararası işletilen bir acenteye iştirak dolayısıyla elde edilen kazançlara da uygulanacaktır.

Madde 9

BAĞIMLI TEŞEBBÜSLER

1. a) Bir Akit Devlet teşebbüsü doğrudan veya dolaylı olarak diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığında veya

b) Aynı kişiler doğrudan veya dolaylı olarak bir Akit Devlet teşebbüsünün ve diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığında

ve her iki halde de, iki teşebbüs arasındaki ticari ve mali ilişkilerde oluşan veya empoze edilen koşullar, bağımsız teşebbüsler arasında oluşabilecek koşullardan farklılaştığında, olması gereken; fakat bu koşullar nedeniyle kendini göstermeyen kazanç, o teşebbüsün kazancına eklenebilir ve buna göre vergilendirilebilir.

2. Bir Akit Devletin kendi teşebbüslerinden birinde kavradığı ve vergilediği kazanç, diğer Akit Devlette vergilendirilen bu diğer Devlet teşebbüslerinden birinin de kazancını içerebilir. Aynı zamanda, bu ilk bahsedilen Devletin kavradığı kazanç, bildirilen kazanç olmayıp, bağımsız teşebbüsler arasında oluşacak ilişkiler gözönünde tutularak, sonradan bu ilk bahsedilen Devletçe yürütülen hesaplamalar sonucunda belirlenen kazanç olabilir. Böyle bir durum kendini gösterdiğinde, eğer diğer Devlet bu düzenlemenin haklı olduğu kanaatine varırsa, sözkonusu kazanç üzerinden alınan verginin miktarında gerekli düzeltmeleri yapmak durumundadır. Bu düzeltme yapılırken, bu Anlaşmanın diğer hükümleri gözönünde tutulacak ve gerektiğinde Akit Devletlerin yetkili makamları birbirlerine danışacaklardır.

Madde 10

TEMETTÜLER

1. Bir Akit Devlet mukimi tarafından diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen temettüler, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bununla beraber, sözkonusu temettüler, aynı zamanda, ödemeyi yapanın mukimi olduğu Devlette ve bu Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak temettünün gerçek lehdarı diğer Akit Devletin mukimi ise bu şekilde alınacak vergi;

a) gerçek lehdar, temettüyü ödeyen şirketin oy gücüne haiz hisselerinin en az %10’una sahip bir şirketse, gayrisafi temettü tutarının yüzde 15’ini;

b) tüm diğer durumlarda gayrisafi temettü tutarının yüzde 20’sini

aşmayacaktır.

Temettülerin bir Birleşik Devletler kişisi olan Düzenlenmiş Yatırım Şirketi ( Regulated Investment Company) veya bir Türk kişisi olan Menkul Kıymet Yatırım Ortaklığı veya Menkul Kıymet Yatırım Fonu tarafından ödenmesi halinde, (a) bendi değil (b) bendi uygulanacaktır. Bir Birleşik Devletler kişisi olan Gayrimenkul Yatırım Kurumu veya bir Türk kişisi olan Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı veya Gayrimenkul Yatırım Fonu tarafından ödenen temettülere (a) bendi uygulanmayacak ve (b) bendi sadece temettünün gerçek lehdarı olan bir gerçek kişinin Gayrimenkul Yatırım Kurumu, Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı veya Gayrimenkul Yatırım Fonunda yüzde 10’dan daha az bir hissesinin bulunması halinde uygulanacak; aksi taktirde iç mevzuata göre belirlenmiş vergi oranı uygulanacaktır.

3. Bu Maddede kullanılan “temettü” terimi, hisse senetlerinden, intifa senetlerinden veya intifa haklarından, kurucu hisse senetlerinden veya alacak niteliğinde olmayıp kazanca katılmayı sağlayan diğer haklardan elde edilen gelirleri, bunun yanısıra dağıtımı yapan şirketin mukimi olduğu Devletin vergi mevzuatına göre, vergileme yönünden hisse senetlerinden elde edilen gelirle aynı muameleyi gören diğer şirket haklarından elde edilen gelirler ile gelirin doğduğu Akit Devletin mevzuatında belirlendiği şekliyle kazanca katılma hakkı sağlayan veya kazanca bağlı olarak belirlenen, alacak olarak adlandırılmış araçlar da dahil olmak üzere finansal düzenlemelerden elde edilen gelirleri kapsar.

4. a) Birleşik Devletler mukimi olan bir şirketin,ticari faaliyet icra ettiği Türkiye’de yer alan bir işyerine atfedilebilen kazançlar, bu Anlaşmanın diğer hükümlerine göre vergilendirildikten sonra, kalan kısım üzerinden de Türk mevzuatına göre Türkiye’de vergilendirilebilir.

b) Türkiye mukimi olan ve Birleşik Devletler’de bir işyerine sahip bulunan veya 6 ncı Maddeye (Gayrimenkul Varlıklardan Elde Edilen Gelir) veya 13 üncü Maddenin (Değer Artış Kazançları) 1 inci fıkrasına göre Birleşik Devletler’de vergilendirilebilir gelirleri dolayısıyla net esasına göre bu Devlette vergiye tabi olan bir şirket, bu Anlaşmanın diğer hükümlerinin müsaade ettiği vergiye ilaveten Birleşik Devletler’de vergiye tabi tutulabilir. Bununla beraber, sözkonusu vergi sadece şirketin ticari kazancının işyerine atfedilebilen kısmı, ve şirketin önceki cümlede belirtilen; 6 ncı Maddeye veya 13 üncü Maddenin 1 inci fıkrasına göre vergiye tabi olan ve sözkonusu kazanç ve gelirin temettü eşiti bir miktarı temsil eden kazanç kısmı üzerinden alınabilir.

Bu fıkrada belirtilen vergiler, bu maddenin 2 nci fıkrasının a) bendinde belirtilen oranı aşacak şekilde uygulanmayacaktır.

5. Akit Devletlerden birinin mukimi olan temettü lehdarı, temettü ödeyen şirketin mukim olduğu diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bir Türkiye mukimi, Birleşik Devletler’de bulunan bir sabit yeri kullanarak Birleşik Devletler’de serbest meslek faaliyetinde bulunursa ve sözkonusu temettüler bu işyeri veya sabit yere atfedilebiliyorsa 1 inci ve 2 nci fıkraların hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda olayına göre, 7 nci (Ticari Kazançlar) veya 14 üncü (Serbest Meslek Faaliyetleri) Madde hükümleri uygulanacaktır.

6. Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket diğer Akit Devlette kazanç veya gelir elde ettiğinde, bu diğer Devlet, bu şirket tarafından ödenen temettüler üzerinden herhangi bir vergi alamaz. Bunun istisnasını, sözkonusu temettülerin bu diğer Devletin bir mukimine ödenmesi veya temettü elde ediş olayı ile bu diğer Devlette bulunan bir işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunması oluşturur.

Madde 11

FAİZ

1. Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen faiz, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bununla beraber, bu faiz elde edildiği Akit Devlette ve o Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak faizin gerçek lehdarı diğer Akit Devletin bir mukimi ise bu şekilde alınacak vergi, faizin gayrisafi tutarının yüzde 15’ini aşmayacaktır. Şu kadar ki, banka, tasarruf kuruluşu veya sigorta şirketi gibi bir mali kuruluşun her ne tür olursa olsun verdiği kredilerden kaynaklanan faizler, sözkonusu faizin gayrisafi tutarının %10’unu aşan bir şekilde vergilendirilmeyecektir.

3. 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın:

a) Birleşik Devletler’de doğan ve Türkiye Hükümetine veya Türkiye Merkez Bankasına ödenen faizler, Birleşik Devletler vergisinden istisna edilecektir;

b) Türkiye’de doğan ve Birleşik Devletler Hükümetine veya Federal Rezerv Bankası’na ödenen faizler, Türk vergisinden istisna edilecektir;

c) Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin Hükümeti tarafından teminat altına alınan veya sigorta edilen bir borç veya krediden kaynaklanan faizler, ilk bahsedilen Devlette vergiden istisna edilecektir.

Yetkili makamlar bu fıkranın (c) bendinin kapsamını karşılıklı anlaşmayla belirleyeceklerdir.

4. Bu maddede kullanılan “faiz” terimi:

a) İpotek garantisine bağlı olsun olmasın veya borçlunun kazancına katılma hakkını tanısın tanımasın her nevi alacaktan doğan gelirleri ve gelirin doğduğu Akit Devletin mevzuatına göre ikrazat geliri sayılan diğer bütün gelirleri ve özellikle, hazine borçlanma senetlerinden, tahvillerden ve bonolardan elde edilen gelirleri ve bu senetlere, tahvillere ve bonolara bağlı prim ve ikramiyeleri ifade eder ve

b) Birleşik Devletler yönünden, 6 ncı Maddeye (Gayrimenkul Varlıklardan Elde Edilen Gelir) veya 13 üncü Maddenin (Değer Artış Kazançları) 1 inci fıkrasına göre, Birleşik Devletler’de bulunan bir işyeri veya sabit yer tarafından veya ticari iş veya faaliyetle ilgili olarak ödenen faizler Birleşik Devletler’de net esasında vergiye tabi olduğu takdirde, eğer varsa bu işyeri, sabit yer veya ticari iş veya faaliyet tarafından yüklenilen faiz miktarının aşırı kısmını kapsamına alır.

Bununla beraber, faiz terimi 10 uncu Maddede (Temettüler) belirtilen gelirleri kapsamaz.

5. Bir Akit Devlet mukimi olan faiz lehdarı, faizin elde edildiği diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bir Türkiye mukimi, Birleşik Devletler’de bulunan bir sabit yeri kullanarak Birleşik Devletler’de serbest meslek faaliyetinde bulunursa ve sözkonusu faiz bu işyeri veya sabit yere atfedilebiliyorsa 1, 2 ve 3 üncü fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda olayına göre, 7 nci (Ticari Kazançlar) veya 14 üncü (Serbest Meslek Faaliyetleri) Madde hükümleri uygulanacaktır.

6. Bir Akit Devletin kendisi, politik alt bölümü, mahalli idaresi veya mukimi tarafından ödenen faizin, o Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber, faiz ödeyen kişi bir Akit Devlette mukim olsun ya da olmasın, o Devlette 6 ncı Maddeye (Gayrimenkul Varlıklardan Elde Edilen Gelir) veya 13 üncü Maddeye (Değer Artış Kazaçları) göre net esas üzerinden vergiye tabi olan bir işyerine, sabit yere veya ticari işe veya faaliyete sahip olduğunda ve faiz bu işyeri, sabit yer veya ticari iş veya faaliyet tarafından yüklenildiğinde, sözkonusu faizin işyerinin, sabit yerin veya ticari iş veya faaliyetin bulunduğu Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. 4 üncü fıkranın (b) bendinde tanımlanan faizin, Birleşik Devletler’de doğduğu kabul edilecektir.

7. Alacak karşılığında ödenen faizin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında varolan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkinin olmadığı durumlarda ödeyici ve lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu Madde hükümleri en son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak, her bir Akit Devletin mevzuatına göre vergilendirilecektir.

8. 2 nci ve 3 üncü fıkra hükümleri:

a) Bir Birleşik Devletler gayrimenkul ipotek yatırım aracısındaki (conduit) ortaya çıkan artık faizle (residual interest) ilgili bir aşırı ilaveye (an excess inclusion); veya
b) Birleşik Devletler mevzuatına göre portföy faizi olarak nitelendirilmeyen bağlı faiz (contingent interest) çeşidine ve bunun Türk mevzuatına göre eşiti miktara
uygulanmayacaktır.

(a) bendinde tanımlanan gelir, faizin doğduğu Akit Devletin iç mevzuatına göre vergilendirilebilir. (b) bendinde tanımlanan gelir ise 10 uncu Maddeye (Temettüler) göre bir temettüymüş gibi vergilendirilecektir.

Madde 12

GAYRİMADDİ HAK BEDELLERİ

1. Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen gayrimaddi hak bedelleri, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bununla beraber, sözkonusu gayrimaddi hak bedelleri, elde edildikleri Akit Devlette ve o Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı diğer Akit Devletin bir mukimi ise bu şekilde alınacak vergi, 3 üncü fıkranın (a) bendinde tanımlanan gayrimaddi hak bedelinin gayrisafi tutarının yüzde 10’unu ve 3 üncü fıkranın (b) bendinde tanımlanan gayrimaddi hak bedelinin gayrisafi tutarının yüzde 5’ini aşmayacaktır.

3. Bu maddede kullanılan “gayrimaddi hak bedelleri” terimi:

a) Sinema filmleri, radyo ve televizyon yayınlarında kullanılmak amacıyla üretilen filmler, bantlar ve diğer reprodüksiyon araçlarına ilişkin ödemeler de dahil olmak üzere, edebi, artistik, bilimsel her nevi telif hakkının, patentin, alameti farikanın,desen veya modelin, planın, gizli formül veya üretim yönteminin veya sınai, ticari, bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikiminin kullanma imtiyazı veya kullanma hakkı veya satışı (verimliliğe, kullanıma veya tasarrufa bağlı olduğu taktirde) ile;

b) Sınai, ticari veya bilimsel teçhizatın kullanma hakkı veya kullanma imtiyazı karşılığında ödenen her türlü ödemeyi kapsar.

4. Bir Akit Devlet mukimi olan bir gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı, gayrimaddi hak bedelinin elde edildiği diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bir Türkiye mukimi Birleşik Devletler’de bulunan bir sabit yeri kullanarak Birleşik Devletler’de serbest meslek faaliyetinde bulunursa ve gayrimaddi hak bedeli bu işyeri veya sabit yere atfedilebiliyorsa, 1 inci ve 2 nci fıkraların hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda olayına göre, 7 nci (Ticari Kazançlar) veya 14 üncü (Serbest Meslek Faaliyetleri) Madde hükümleri uygulanacaktır.

5. Bir Akit Devletin kendisi, politik alt bölümü, mahalli idaresi veya mukimi tarafından ödenen gayrimaddi hak bedelinin, o Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber, gayrimaddi hak bedelini ödeyen kişi bir Akit Devletin mukimi olsun ya da olmasın, bu Akit Devlette gayrimaddi hak bedellerini ödemeye neden olan yükümlülük ile bağlantılı bir işyerine veya sabit yere sahip olduğunda ve bu gayrimaddi hak bedeli bu işyeri veya sabit yer tarafından yüklenildiğinde, sözkonusu gayrimaddi hak bedelinin, bu işyerinin veya sabit yerin bulunduğu Devletteki kaynaklardan doğduğu kabul olunacaktır. Yukarıdaki iki cümlenin hiç birine göre gayrimaddi hak bedellerinin Akit Devletlerin birinde doğduğunun kabul edilmediği durumda ve gayrimaddi hak bedellerinin bir varlık veya hakkın, bir Akit Devlette kullanma imtiyazı veya kullanma hakkı karşılığında ödenmesi halinde, bu gayrimaddi hak bedellerinin, bu Devlette doğduğu kabul edilecektir.

6. Kullanım, hak veya bilgi karşılığında ödenen gayrimaddi hak bedelinin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında varolan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkinin olmadığı durumlarda ödeyici ve gerçek lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu Madde hükümleri en son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak, her bir Akit Devletin mevzuatı uyarınca vergilendirilebilecektir.

Madde 13

DEĞER ARTIŞ KAZANÇLARI

1. Bir Akit Devlet mukimi tarafından:

a) diğer Akit Devlette yer alan gayrimenkul varlığın veya

b) diğer Akit Devlette yer alan bir gayrimenkul varlığa atfedilebilen tutarıyla sınırlı olmak üzere bir ortaklıktaki, tröst (trust) veya mamelekteki bir payın elden çıkarılmasından doğan değer artış kazançları, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bu Maddenin amaçları yönünden, “diğer Akit Devlette yer alan gayrimenkul varlık” terimi, bir Birleşik Devletler gayrimenkul varlık menfaatini veya eş değer bir Türk gayrimenkul varlık menfaatini, diğer Akit Devlette yer alan ve 6 ncı Maddede (Gayrimenkul Varlıklardan Elde Edilen Gelir) bahsedilen gayrimenkul varlıkları ve 1 (b) fıkrasında bahsedilen bir ortaklıktaki, tröst(trust) veya mamelekteki payı kapsar.

3. Bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette sahip olduğu bir işyerinin ticari varlığına dahil menkul varlıkların veya bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette serbest meslek faaliyeti icra etmek üzere kullandığı bir sabit yere ait menkul varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazanç, bu işyerinin (yalnız veya tüm teşebbüsle birlikte) veya sabit yerin elden çıkarılmasından doğan kazanç da dahil olmak üzere, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

4. Uluslararası trafikte işletilen gemi, uçak veya konteynerlerin veya sözkonusu gemi, uçak veya konteynerlerin işletilmesiyle ilgili menkul varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazançlar, yalnızca elden çıkaranın mukim olduğu Akit Devlette vergilendirilebilecektir.

5. Bundan önceki fıkralarda değinilenlerin dışında kalan varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazançlar, yalnızca elden çıkaranın mukim olduğu Devlette vergilendirilebilecektir. Bununla beraber, bundan önceki cümle hükümleri, Devletlerden birinin kendi mevzuatına göre, diğer Akit Devletin bir mukiminin ilk bahsedilen Devlette mukim bir şirketin ihraç ettiği hisse senetlerini veya tahvilleri (o Devletin bir menkul kıymetler borsasına kaydedilmiş hisse senetleri ve tahvilleri hariç) elden çıkarması dolayısıyla elde ettiği kazançlar üzerinden vergi alma hakkını etkilemeyecektir. Ancak bunun için, iktisap ile elden çıkarma arasındaki sürenin bir yılı geçmemesi gerekir.

Madde 14

SERBEST MESLEK FAALİYETLERİ

1. Akit Devletlerden birinin bir mukiminin serbest meslek faaliyetleri veya bağımsız nitelikteki diğer faaliyetler dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnız bu Devlette vergilendirilebilecektir. Bununla beraber, eğer bu faaliyetler veya hizmetler diğer Devlette icra edilirse ve

a) Mukim bu diğer Devlette bu hizmet veya faaliyetleri icra etmek amacıyla sürekli kullanabileceği bir sabit yere sahip ise veya

b) Mukim bu diğer Devlette, sözkonusu hizmet veya faaliyetleri icra etmek amacıyla, herhangi bir kesintisiz 12 aylık dönemde, bir veya birkaç seferde, toplam 183gün veya daha fazla kalırsa;

sözkonusu gelir, diğer Akit Devlette de vergilendirilebilir.

Böyle bir durumda olayına göre, ya yalnızca sözkonusu sabit yere atfedilebilen gelir, ya da yalnızca bu diğer Devlette bulunulan süre içinde icra edilen hizmet veya faaliyetlerden elde edilen gelir bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Akit Devletlerden birinin bir teşebbüsünün serbest meslek faaliyetleri veya benzer nitelikteki diğer faaliyetler dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnız bu Devlette vergilendirilebilecektir. Bununla beraber, eğer bu hizmet veya faaliyetler diğer Devlette icra edilirse ve eğer:

a) Teşebbüs bu diğer Devlette hizmet ve faaliyetlerin icra edildiği bir işyerine sahip olursa; veya

b) Hizmet veya faaliyetlerin icra edildiği süre veya süreler, herhangi bir kesintisiz 12 aylık dönemde, 183 günü aşarsa sözkonusu gelir, bu diğer Akit Devlette de vergilendirilebilir.
Böyle bir durumda olayına göre, ya yalnızca sözkonusu işyerine atfedilebilen gelir ya da yalnızca bu diğer Devlette icra edilen hizmet veya faaliyetlere atfedilebilen gelir, bu diğer Devlette vergilendirilebilir. Her iki durumda da Türkiye Cumhuriyeti, sözkonusu gelir üzerinden tevkifat suretiyle vergi alabilir. Bununla beraber, sözkonusu gelirin lehdarı, böyle bir vergiye tabi tutulduktan sonra sözkonusu gelir dolayısıyla, sanki gelir bu diğer Devlette bulunan bir işyerine atfedilebilirmiş gibi, Anlaşmanın 7 nci maddesi hükümlerine göre, net esasında vergilendirilmeyi tercih edebilir.

Madde 15

BAĞIMLI FAALİYETLER

1. 16 ncı (Yönetim Kurulu Üyelerine Yapılan Ödemeler), 18 inci (Emekli Maaşları ve Düzenli Ödemeler), 19 uncu (Kamu Görevleri) ve 20 nci (Öğrenciler, Stajyerler ve Öğretmenler) Maddelerin hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukiminin bir hizmet dolayısıyla elde ettiği ücret, maaş ve diğer benzeri gelirler, bu hizmet diğer Akit Devlette ifa edilmedikçe, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir. Eğer hizmet diğer Devlette ifa edilirse, buradan elde edilen gelir diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette ifa ettiği hizmet dolayısıyla elde ettiği gelir:

a) Gelir elde eden kişi, bu diğer Devlette herhangi bir kesintisiz 12 aylık dönemde bir veya bir kaç seferde toplam 183 günü aşmamak üzere kalırsa;

b) Ödeme, bu diğer Devletin mukimi olmayan bir işveren tarafından veya böyle bir işveren adına yapılırsa ve

c) Ödeme, işverenin diğer Devlette sahip olduğu bir işyerinden veya sabit yerden yapılmazsa

yalnızca ilk bahsedilen Devlette vergilendirilebilecektir.

3. Bu Maddenin bundan önceki hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devletin bir teşebbüsünün uluslararası trafikte işlettiği bir gemi veya uçakta devamlı bir mürettebat olarak çalışması karşılığında elde ettiği gelir, bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir.

Madde 16

YÖNETİM KURULU ÜYELERİNE YAPILAN ÖDEMELER

Bir Akit Devlet mukiminin, diğer Devlet mukimi olan bir şirketin yönetim kurulu üyesi olması dolayısıyla diğer Akit Devlette ifa ettiği hizmetler karşılığında eline geçen ücret ve diğer benzeri gelirler, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

Madde 17

SANATÇI VE SPORCULAR

1. 14 üncü (Serbest Meslek Faaliyetleri) ve 15 inci (Bağımlı Faaliyetler) Maddelerdeki sınırlamalara bağlı kalınmaksızın, bir Akit Devlet mukimi olan ve tiyatro, sinema, radyo ve televizyon sanatçısı gibi bir sanatçı veya bir müzisyen veya bir sporcunun diğer Akit Devlette icra ettiği bu nitelikteki şahsi faaliyetler dolayısıyla elde ettiği gelir, bu diğer Devlette vergilendirilebilir. Şu kadar ki, sözkonusu sanatçı veya sporcunun, ilgili vergilendirme yılında bu faaliyetlerden elde ettiği gayrisafi hasılat tutarının 3.000 Birleşik Devletler Dolarını veya buna eşit Türk Lirasını aşmaması halinde, bu hüküm uygulanmayacaktır.

2. Bir sanatçının ya da sporcunun icra ettiği bu nitelikteki faaliyetlerden doğan gelir, kendisine değil de bir başkasına yönelirse, bu gelir 7 nci (Ticari Kazançlar) ve 14 üncü (Serbest Meslek Faaliyetleri) Madde hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, sanatçı ya da sporcunun faaliyetlerinin icra edildiği Akit Devlette vergilendirilebilir. Ancak, sözkonusu sanatçı veya sporcu, kendisinin veya kendisiyle ilgili bir kişinin, doğrudan veya dolaylı olarak bu diğer kişinin kazancını – tehir edilmiş ödemelerin tahsili, ikramiye, ücret, temettü, ortaklık kazanç payı veya diğer bir dağıtımın gerçekleştirilmesi halleri dahil olmak üzere – herhangi bir surette paylaşmadığını ispat ederse, bu hüküm uygulanmayacaktır.

3. Sanatçı veya sporcuların bir Akit Devlette icra ettikleri faaliyetler, diğer Akit Devletin kar amacı gütmeyen bir kuruluşunca veya bu diğer Akit Devletin, bir politik alt bölümünün veya bir mahalli idaresinin kamusal fonlarından önemli ölçüde desteklenmesi halinde, bu faaliyetlerden elde edilen gelire, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır.

Madde 18

EMEKLİ MAAŞLARI VE DÜZENLİ ÖDEMELER

1. 19 uncu Maddenin (Kamu Görevleri) 2 nci fıkrası hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukimine geçmiş çalışmalarının karşılığında dönemsel veya toplu olarak ödenen emekli maaşları ve sağlanan diğer benzeri gelirler, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.

2. 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devletin sosyal güvenlik mevzuatı veya benzeri mevzuat hükümlerine göre diğer Akit Devletin bir mukimine veya Birleşik Devletlerin bir vatandaşına yaptığı ödemeler, yalnızca ilk bahsedilen Devlette vergilendirilebilecektir.

3. Bir Akit Devletin mukimi olan bir gerçek kişi tarafından elde edilen ve üzerinde tasarruf edilebilen düzenli ödemeler, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir. Bu fıkrada kullanılan “düzenli ödemeler” terimi, para veya parayla ölçülebilir bir menfaat karşılığında (ifa edilen hizmetlerin dışında) tam ve yeterli ödemede bulunma yükümlülüğü altında belirli bir süre boyunca ve belirli zamanlarda dönemsel olarak ödenen meblağı ifade eder.

Madde 19

KAMU GÖREVLERİ

1. a) Bir Akit Devletin kendisine, bir politik alt bölümüne veya bir mahalli idaresine bir gerçek kişi tarafından verilen hizmetler karşılığında, bu Akit Devlet, alt bölümveya mahalli idare tarafından sağlanan ve emekli maaşı dışında kalan ödemeler,yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.

b) Bununla beraber, hizmet diğer Devlette sunulduğunda ve hizmeti sunan gerçek kişi o Devletin mukimi olduğunda, sağlanan bu ödemeler, yalnızca bu diğer Akit Devlette vergilendirilecektir. Ancak bu kişinin:

i) Bu Devletin vatandaşı olması; veya

ii) Yalnızca hizmet sunmak için bu Devletin mukimi durumuna geçmemiş olması

zorunludur.

2. a) Bir Akit Devletin kendisine, bir politik alt bölümüne veya bir mahalli idaresine bir
gerçek kişi tarafından verilen hizmetler karşılığında, bu Devlet, alt bölüm veya mahalli idare tarafından veya bunlarca oluşturulan fonlardan ödenen emekli maaşları, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.

b) Bununla beraber, sözkonusu gerçek kişinin diğer Akit Devletin bir mukimi ve vatandaşı olması halinde, bu emekli maaşı yalnızca diğer Akit Devlette
vergilendirilebilecektir.

3. Bir Akit Devletin kendisi, bir politik alt bölümü veya bir mahalli idaresi tarafından yürütülen ticari faaliyetlerle bağlantılı hizmetler karşılığında sağlanan ödemelere ve emekli maaşlarına 15 inci (Bağımlı Faaliyetler), 16 ncı (Yönetim Kurulu Üyelerine Yapılan Ödemeler) ve 18 inci (Emekli Maaşları ve Düzenli Ödemeler) Maddelerin hükümleri uygulanacaktır.

Madde 20

ÖĞRENCİLER, STAJYERLER VE ÖĞRETMENLER

1. Bir Akit Devleti ziyaret etmeden hemen önce veya ziyareti sırasında diğer Akit Devletin mukimi olan ve ilk bahsedilen Devlette tam gün öğrenim veya mesleki eğitim amacıyla bulunan bir öğrenci, stajyer veya çırağın, geçim, öğrenim veya mesleki eğitim masraflarını karşılamak için bu Devletin dışından doğan ödemeler, bu Devlette vergilendirilmeyecektir.

2. Aynı şekilde, bir Akit Devleti ziyaret etmeden hemen önce veya ziyareti sırasında diğer Akit Devletin mukimi olan ve ilk bahsedilen Devlette iki yılı aşmayan bir süre veya süreler için öğretim veya bilimsel araştırma yapmak amacıyla bulunan bir öğretmen veya eğitmene öğretim veya araştırma hizmetleri karşılığında bu Devletin dışından doğan ödemeler bu Devlette vergiden istisna edilecektir.

Madde 21

DİĞER GELİRLER

1. Bir Akit Devlet mukiminin, nerede doğarsa doğsun, bu Anlaşmanın daha önceki Maddelerinde ele alınmayan gelir unsurları, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.

2. 6 ncı Maddenin (Gayrimenkul Varlıklardan Elde Edilen Gelir) 2 nci fıkrasında tanımlanan gayrimenkul varlıklardan elde edilen gelirler hariç, bir Akit Devlet mukimi olan sözkonusu gelir lehdarının diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette veya bir sabit yer vasıtasıyla serbest meslek faaliyetinde bulunması ve sözkonusu işyeri veya sabit yere atfedilebilen bir gelir elde etmesi halinde bu gelire, 1 inci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda olayına göre, 7 nci (Ticari Kazançlar) veya 14 üncü (Serbest Meslek Faaliyetleri) Madde hükümleri uygulanacaktır.

Madde 22

MENFAATLERİN SINIRLANDIRILMASI

1. Bir Akit Devletin mukimi olan ve diğer Akit Devletten gelir elde eden (gerçek kişi dışındaki) bir kişi, aşağıdaki şartları yerine getirmedikçe, bu diğer Akit Devlette, bu Anlaşmanın sağladığı vergi kolaylıklarına hak kazanamayacaktır:

a) Sözkonusu kişi üzerinde hak dermeyanını sağlayan payların yüzde 50’sinden fazlasına (veya bir şirket bakımından, bu şirketin her tertip hisselerinin yüzde
50’sinden fazlasına) doğrudan veya dolaylı olarak, Akit Devletlerden birinin bir veya birden çok mukimi veya Birleşik Devletler vatandaşları veya 3 üncü, 4 üncü veya 5 inci fıkra hükümleri gereğince bu Anlaşmadan yararlanma hakkı kazanan kişiler sahip olmalıdır; ve

b) Sözkonusu kişinin gelirinin önemli bir kısmı, doğrudan veya dolaylı olarak, ne Akit Devletlerin birisinin mukimi olan veya Birleşik Devletler vatandaşı olan kişilere ne de 3 üncü, 4 üncü veya 5 inci fıkra hükümleri gereğince bu Anlaşmadan yararlanma hakkı kazanan kişilere karşı olan sorumlulukları karşılamak amacıyla (sorumlulukların, faiz veya gayrimaddi hak bedeli ödenerek karşılanması halleri de dahil) kullanılmamış olmalıdır.

2. Eğer diğer Akit Devlette doğan gelir ilk bahsedilen Devlette sözkonusu kişi tarafından aktif şekilde idare edilen bir ticari işe veya faaliyete bağlı veya bağlantılı olarak doğarsa (bir banka veya sigorta şirketi tarafından icra edilen bankacılık veya sigortacılık faaliyetlerinin olmaması koşuluyla mali yatırımların yapılması veya idare edilmesi işlerinin dışında) ve gelirin aktif ticari iş veya faaliyete bağlı olarak doğduğu durumda, ticari iş veya faaliyet, diğer Akit Devlette talep edilen anlaşma menfaatlerinin ilgili bulunduğu gelirin oluşmasına neden olan diğer Akit Devlette icra edilen faaliyetler açısından önemli ise, 1 inci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır.

3. Eğer gelir elde eden kişi:

a) Bir Akit Devlet mukimi olan ve hisse senetlerinin esas bölümü, tanınmış bir menkul kıymetler borsasında önemli ölçüde ve düzenli olarak işlem gören bir şirket ise;

b) (a) bendinde belirtilen bir şirket tarafından doğrudan veya dolaylı olarak bütünüyle sahip olunan bir şirket ise (şukadar ki, bu bentdeki kontrol şartının karşılanmasında kullanılan maliklik zincirindeki her bir şirketin Akit Devletlerden birisinin mukimi olması gerekir.);

1 inci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır.

Bu fıkranın amaçları bakımından “tanınmış menkul kıymetler borsası” terimi:

a) Ulusal Menkul Kıymetler Satıcıları Birliği’ne ait NASDAQ Sistemi ve 1934 tarihli Menkul Kıymetler Borsası Kanununun amaçları bakımından Ulusal Menkul Kıymetler Borsası olarak Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonuna kayıtlı herhangi bir Menkul Kıymet Borsasını;

b) İstanbul Menkul Kıymetler Borsası’nı;

c) Akit Devletlerin yetkili makamlarının üzerinde anlaştıkları diğer herhangi bir menkul kıymet borsasını,

ifade eder.

4. 1 inci fıkra hükümleri; bir Akit Devlete, politik alt bölümüne veya mahalli idaresine uygulanmayacaktır.

5. Kar amacı gütmeyen bir kuruluş tarafından diğer Akit Devletten elde edilen gelir, bu kuruluşun statüsü dolayısıyla mukim olduğu Akit Devlette gelir vergisinden genel olarak muaf tutuluyor ise, 1 inci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Ancak bunun için:

a) Yıllık kaynaklarının yarısından fazlasının ehil kişilerin menfaati için sunulması veya;

b) Yıllık kaynaklarının yarısından fazlasının ehil kişilerden elde edilmesi

gerekmektedir.

“Ehil kişiler” terimi:

a) Bu Maddenin 1inci, 3 üncü, 4 üncü veya 5 inci fıkralarına göre, bu Anlaşmadan yararlanma hakkı kazanan bir kişiyi (bir gerçek kişi dahil), veya

b) Bir Birleşik Devletler vatandaşını

ifade eder.

6. Bu Maddenin diğer hükümleri gereğince bu Anlaşmanın menfaatlerinden yararlanamayan bir kişi, buna rağmen, sözkonusu gelirin doğduğu Devletin yetkili makamının karar vermesi halinde, bu Anlaşmadan yararlanabilecektir.

Madde 23

ÇİFTE VERGİLENDİRMENİN ÖNLENMESİ

1. Birleşik Devletler, kendi mevzuatındaki sınırlamalar saklı kalmak üzere ve kendi mevzuatının (bu Anlaşmadaki genel prensibi değiştirmeksizin, zaman zaman değiştirilebilen) hükümlerine göre, bir Birleşik Devletler mukiminin veya vatandaşının gelir üzerinden ödeyeceği Birleşik Devletler vergisinden aşağıdaki vergilerin mahsubuna müsaade edecektir:

a) Sözkonusu vatandaş veya mukim tarafından veya onların adına
Türkiye’de gelir üzerinden ödenen vergiler; ve

b) Bir Birleşik Devlet şirketinin, kendisine temettü dağıtan ve Türkiye’de mukim olan bir şirketin, oy gücüne haiz paylarının en az yüzde 10’una sahip olması halinde, temettünün ödendiği kurum kazancı üzerinden, temettü dağıtan şirket tarafından veya onun adına Türkiye’de ödenen vergiler.

Bu fıkranın amaçları yönünden, 2 nci Maddenin (Kavranan Vergiler) 2 nci fıkrasının a) bendinde ve 3 üncü fıkrasında bahsedilen vergiler, gelir vergileri olarak kabul edilecektir.

2. Türkiye’nin bir mukimi, bu Anlaşmanın hükümleri gereğince Birleşik Devletler’de ve Türkiye’de vergilendirilebilen bir gelir elde ettiğinde, Türkiye, yabancı vergilerin mahsubuna ilişkin Türk vergi mevzuatı hükümleri saklı kalmak üzere (bu Anlaşmadaki genel prensibi değiştirmeksizin, zaman zaman değiştirilebilen), Birleşik Devletler’de gelir üzerinden ödenen vergiye eşit bir miktarın, bu kişinin geliri üzerinden ödeyeceği vergiden mahsubuna müsaade edecektir. Bununla beraber, sözkonusu mahsup, Birleşik Devletler’de vergiye tabi gelir için, mahsuptan önce Türkiye’de hesaplanan gelir vergisi tutarını aşmayacaktır.

3. Bu Maddeye uygun olarak çifte vergilendirmenin önlenmesi amacıyla ve yabancı vergi mahsubunu sınırlandırmak üzere Akit Devletin iç mevzuatında yer alan kaynak kuralları saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukiminin elde ettiği ve bu Anlaşmaya göre diğer Akit Devlette vergilendirilebilen gelir (1 inci Maddenin (Kişilere İlişkin Kapsam) 3 üncü fıkrasına göre, yalnızca vatandaşlık dolayısıyla vergilendirilebilenler hariç), bu diğer Devlette doğmuş kabul edilecektir.

Bu fıkra kuralları, 2 nci Maddenin (Kavranan Vergiler) 2 nci fıkrasının a) bendi ve 3 üncü fıkrasında belirtilen vergilerin dışında kalan yabancı vergilerin Birleşik Devletler vergisinden mahsubuna uygulanmayacaktır.

Madde 24

AYRIM YAPILMAMASI

1. Bir Akit Devletin vatandaşları, diğer Akit Devlette bu diğer Devletin vatandaşlarının aynı koşullarda karşı karşıya kaldıkları veya kalabilecekleri vergilemeden ve buna bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere özellikle mukimlik açısından tabi tutulmayacaklardır. Bu hüküm, Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin mukimi olmayan kişilere uygulanacaktır.

2. Bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette sahip olduğu bir işyeri, bu diğer Devletin aynı faaliyetleri yürüten teşebbüslerine göre daha az lehe bir vergilemeyle karşı karşıya kalmayacaktır.

3. 9 uncu Maddenin (Bağımlı Teşebbüsler) 1 inci fıkrası, 11 inci Maddenin (Faiz) 7 nci fıkrası veya 12 nci Maddenin (Gayrimaddi Hak Bedelleri) 6 ncı fıkrası hükümlerinin uygulanacağı haller hariç olmak üzere, bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devletin bir mukimine ödediği faiz, gayrimaddi hak bedeli ve diğer ödemeler, ilk bahsedilen mukimin vergilendirilebilen kazançları belirlenirken, sanki ilk bahsedilen Devletin bir mukimine ödenmiş gibi aynı şartlarla indirilebilecektir.

4. Bir Akit Devletin, diğer Akit Devletin bir veya birkaç mukimi tarafından, doğrudan doğruya veya dolaylı olarak, kısmen veya tamamen sermayesine sahip olunan veya kontrol edilen teşebbüsleri, ilk bahsedilen Devlette, benzeri teşebbüslerin tabi oldukları veya olabilecekleri vergilemeden ve buna bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır.

5. Bu Maddenin hükümleri, bir Akit Devletin kendi mukimlerine şahsi ve ailevi durumları dolayısıyla uyguladığı şahsi indirim, muafiyet ve matrah indirimlerini diğer Akit Devlet mukimlerine de uygulama zorunda olduğu yönünde anlaşılmayacaktır.

6. Bu Maddede yer alan hiçbir hüküm, bir Akit Devletin 10 uncu Maddenin 4 üncü fıkrasında veya 11 inci Maddenin 4 üncü fıkrasının b) bendinde tanımlanan vergileri uygulamasını engelleyecek bir şekilde yorumlanmayacaktır.

7. Bu Maddenin hükümleri, 2 nci Madde (Kavranan Vergiler) hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet, onun politik alt bölümü veya mahalli idaresince alınan her çeşit ve her tanımdaki vergilere uygulanacaktır.

Madde 25

KARŞILIKLI ANLAŞMA USULÜ

1. Bir kişi Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin işlemlerinin kendisi için bu Anlaşma hükümlerine uygun düşmeyen sonuçlar yarattığı veya yaratacağı kanaatine vardığında, bu Devletlerin iç mevzuatlarında öngörülen çözümlerle bağlı kalmaksızın, sorunu mukimi veya vatandaşı olduğu Akit Devletin yetkili makamına götürebilir.

2. Sözkonusu yetkili makam, itirazı haklı bulmakla beraber kendisi tatminkar bir çözüme ulaşamadığı takdirde, bu Anlaşmaya ters düşen bir vergilemeyi önlemek amacıyla, diğer Akit Devletin yetkili makamıyla karşılıklı anlaşmaya gayret sarfedecektir. Varılan anlaşma, Akit Devletlerin iç mevzuatındaki zaman sınırlamalarına veya diğer usul sınırlamalarına bağlı kalınmaksızın uygulanacaktır. Ancak bunun için, diğer Akit Devletin yetkili makamının, bu soruna ilişkin vergilendirme yılının sonundan itibaren beş yıllık bir süre içinde bu sorunun var olduğuna ilişkin bildirimi almış olması gerekmektedir.

3. Akit Devletlerin yetkili makamları, bu Anlaşmanın yorumundan veya uygulanmasından kaynaklanan her türlü güçlüğü ve tereddütü karşılıklı anlaşmayla çözmek için gayret göstereceklerdir. Akit Devletlerin yetkili makamları özellikle aşağıdaki hususlarda anlaşmaya varabilirler:

a) Bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette yer alan işyerine aynı şekilde gelir, indirim, mahsup veya şahsi indirim atfedilmesinde;
b) Gelir, indirim, mahsup veya şahsi indirimlerin kişiler arasında aynı şekilde tahsisinde;

c) Belirli gelir unsurlarının aynı şekilde tanımlanmasında;

d) Kaynak prensibinin belirli gelir unsurlarıyla ilgili olarak, aynı şekilde uygulanmasında;

e) Bir terimin ortak anlamında;

f) Anlaşmada Dolar cinsinden belirtilen miktarların, ekonomik ve parasal gelişmeleri yansıtacak şekilde artırılmasında; ve

g) İç mevzuatta öngörülen cezalara, para cezaları ve faizlere ilişkin hükümlerin, Anlaşmanın amaçlarına uygun olarak uygulanmasında.

Yetkili makamlar aynı zamanda, bu Anlaşmada öngörülmemiş durumlardan kaynaklanan çifte vergilendirilmenin ortadan kaldırılması için de birbirlerine danışabilirler.

4. Akit Devletlerin yetkili makamları, bundan önceki fıkralar kapsamında anlaşmaya varabilmek için birbirleriyle doğrudan doğruya haberleşebilirler.

Madde 26

BİLGİ DEĞİŞİMİ

1. Akit Devletlerin yetkili makamları, bu Anlaşma hükümlerinin yürütülmesi için gerekli olan bilgileri; bunun yanısıra bu Anlaşmayla uyumsuzluk göstermediği sürece, bu Anlaşma kapsamına giren vergilerle ilgili Akit Devletlerin iç mevzuat hükümlerinin yürütülmesi için gerekli olan bilgileri değişime tabi tutacaklardır. Bilgi değişimi, 1 inci Maddeyle (Kişilere İlişkin Kapsam) sınırlı değildir. Bir Akit Devlet tarafından alınan her türlü bilgi, o Devletin kendi iç mevzuatı çerçevesinde elde ettiği bilgiler gibi gizli tutulacak ve yalnızca bu Anlaşmada belirtilen vergilerin tahakkuk, tahsil veya idaresi ile veya cebri icra ya da kanuni takibatla veya bu hususlardaki şikayet ve itirazlarla ilgili kişi veya makamlara (adli makamlar ve idari kuruluşlar dahil) verilebilecektir. Bu kişi veya makamlar sözkonusu bilgileri yalnızca yukarıda belirtilen amaçlar doğrultusunda kullanacaklardır. Bu kişi veya makamlar sözkonusu bilgileri mahkeme duruşmalarında veya adli kararlar alınırken açıklayabilirler.

2. 1 inci fıkra hükümleri, hiçbir surette bir Akit Devleti:

a) Kendisinin veya diğer Akit Devletin mevzuatına veya idari uygulamalarına uymayacak idari önlemler alma;

b) Kendisinin veya diğer Akit Devletin mevzuatı veya normal idari işlemleri
çerçevesinde elde edilemeyen bilgileri sunma;

c) Herhangi bir ticari, sınai, mesleki sırrı veya ticari işlemi aleni hale getiren bilgileri veya aleniyeti kamu düzenine aykırı düşen bilgileri verme

yükümlülüğü altına sokacak şekilde yorumlanamaz.

3. Bir Akit Devletin bu Maddeye uygun olarak bilgi talep etmesi halinde, diğer Akit Devlet, ilk bahsedilen Devletin vergisini kendi vergisiymiş ve kendisi tarafından alınacakmış gibi kabul ederek, talep edilen bilgiyi aynı şekil ve kapsamda temin edecektir. Bir Akit Devletin yetkili makamı tarafından özellikle istenmesi halinde, diğer Akit Devletin yetkili makamı bu bilgiyi, kendi mevzuatının, idari usul ve alışkanlıklarının müsaade ettiği azami sınırlar içinde bu Maddeye göre ve talebin amacına uygun düşen bir şekilde temin edecektir.

4. Bu Maddenin amaçları yönünden Anlaşma; 2 nci Madde (Kavranan Vergiler) hükümleri ile bağlı kalınmaksızın, bir Akit Devlette alınan her çeşit vergiye uygulanacaktır.

Madde 27

DİPLOMAT HÜVİYETİNDEKİ MEMURLAR VE KONSOLOSLUK MEMURLARI

Bu Anlaşma hükümleri, diplomat hüviyetindeki memurların ve konsolosluk memurlarının uluslararası hukukun genel kuralları ve özel anlaşma hükümleri uyarınca yararlandıkları mali ayrıcalıkları etkilemeyecektir.

Madde 28

YÜRÜRLÜĞE GİRME

1. Bu Anlaşma onaylanacak ve onay belgeleri en kısa zamanda …………………. ‘da teati edilecektir.

2. Bu Anlaşma onay belgelerinin teatisi üzerine yürürlüğe girecek ve hükümleri:

a) Kaynakta tevkif edilen vergiler yönünden, Anlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihi takip eden Ocak ayının birinci günü veya daha sonra ödenen veya mahsup edilen miktarlar için;

b) Diğer vergiler yönünden, Anlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihi takip eden Ocak ayının birinci günü veya daha sonra başlayan vergileme dönemleri için,

yürürlüğe girecektir.

Madde 29

YÜRÜRLÜKTEN KALKMA

Bu Anlaşma, bir Akit Devlet tarafından feshedilinceye kadar yürürlükte kalacaktır. Her bir Akit Devlet bu Anlaşmanın yürürlüğe giriş tarihinden itibaren 5 yıl geçtikten sonra, herhangi bir zamanda, diplomatik yollardan en az 6 ay önceden fesih ihbarnamesi vermek şartıyla, bu Anlaşmayı feshedebilir. Bu durumda Anlaşma:

a) Kaynakta tevkif edilen vergiler yönünden, 6 aylık dönemin bitimini takip eden Ocak ayının birinci günü veya daha sonra ödenen veya mahsup edilen miktarlar için;

b) Diğer vergiler yönünden, 6 aylık dönemin bitimini takip eden Ocak ayının birinci günü veya daha sonra başlayan vergileme dönemleri için,

hüküm ifade etmeyecektir.

BU HUSUSLARI TEYİDEN, İlgili Hükümetlerin aşağıda imzaları bulunan tam yetkili temsilcileri bu Anlaşmayı imzaladılar.

Türk ve İngiliz dilindeki nüshalarda, her iki metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, ……………. da ……………….. tarihinde düzenlenmiştir.

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti adına

Amerika Birleşik Devletleri Hükümeti adına

PROTOKOL

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Amerika Birleşik Devletleri Hükümeti Arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına Engel Olma Anlaşmasının imzalanması sırasında, imzalayan taraflar, aşağıdaki hükümlerin Anlaşmanın ayrılmaz bir cüzünü oluşturduğu hususunda anlaşmışlardır.

I. 4 üncü Maddeye (Mukim) İlave

Bir Akit Devlet vatandaşının veya uyruğunun, bu Anlaşmanın amaçları yönünden, bu Akit Devletin mukimi olup olmadığının belirlenmesinde; bu uyruk veya vatandaşın Türkiye’nin, Birleşik Devletler’in veya üçüncü bir ülkenin mukimi olup olmadığı konusunda, 4 üncü Maddenin (a) ila (d) bentleri arasında yer alan prensiplerin uygulanacağı anlaşılmaktadır.

II. 7 nci Maddeye (Ticari Kazançlar) İlave

7 nci Maddenin 1 inci fıkrası yönünden, bir işyerinden yapılan mal veya ticari eşya satışının aynısının veya benzerinin gerçekleştirilmesinden veya diğer ticari faaliyetlerin aynısının veya benzerinin icra edilmesinden elde edilen kazanç; satış veya faaliyetin iş yerinin bulunduğu Devlette vergiden kaçınmak amacıyla bu şekilde gerçekleştirildiğinin kanıtlanması halinde, işyerine atfedilebilir.

III. 7 nci Maddeye (Ticari Kazançlar) İlave

7 nci Maddenin 3 üncü fıkrası yönünden, bir işyerinin kazancı belirlenirken, teşebbüsün ana merkezine veya diğer işyerlerine yapılan faiz, gayrimaddi hak bedeli, komisyon veya diğer benzeri ödemelerin, işyerinin amaçları için yapılan gerçek giderlere ilişkin ödemeler olmaması halinde gider olarak indirilmesine müsaade edilmeyecektir.

IV . 5 inci (İşyeri), 7 nci (Ticari Kazançlar) ve 14 üncü (Serbest Meslek Faaliyetleri) Maddelere İlave

Bir Akit Devlet mukimi tarafından, diğer Akit Devlette bir tesis, sondaj kuyusu veya gemi kullanılmak suretiyle doğal kaynak arama veya işletme faaliyetinden elde edilen gelirin, ticari kazanç veya serbest meslek kazancı olarak muamele göreceği anlaşılmaktadır. Sözkonusu gelirin, bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette icra ettiği hizmet veya faaliyetlerden kaynaklanması halinde, bu diğer Devlet bu geliri sadece:

a) Teşebbüs bu diğer Devlette, bu hizmet veya faaliyetleri icra etmek için, tesis, sondaj kuyusu veya gemi dışında, bir işyerine sahip olursa; veya

b) Bu hizmet veya faaliyet, herhangi bir kesintisiz 12 aylık dönemde toplam 183 günü aşacak dönem veya dönemlerde icra edilirse

vergilendirebilir.

Sadece bir tesisin, sondaj kuyusunun veya geminin mevcudiyeti, hiç bir şekilde bir işyeri oluşturmayacaktır.

V. 7 nci (Ticari Kazançlar), 10 uncu (Temettüler), 11 inci (Faiz), 12 nci (Gayrimaddi Hak Bedelleri), 13 üncü (Değer Artış Kazançları), 14 üncü (Serbest Meslek Faaliyetleri) ve 21 inci (Diğer Gelirler) Maddelere İlave

7 nci Maddenin 1 inci ve 2 nci fıkralarının, 10 uncu Maddenin 4 üncü ve 5 inci fıkralarının, 11 inci Maddenin 5 inci fıkrasının, 12 nci Maddenin 4 üncü fıkrasının, 13 üncü Maddenin 3 üncü fıkrasının, 14 üncü Maddenin ve 21 inci Maddenin 2 nci fıkrasının uygulanmasında gelir veya kazanç, işyeri veya sabit yerin faaliyetine son verilinceye kadar ertelenmiş olsa bile, bir işyeri veya sabit yere atfedilebilir.

VI. 10 uncu Maddeye (Temettüler) İlave

10 uncu Maddenin 3 üncü fıkrasına ilişkin olarak, Türkiye yönünden temettü teriminin, menkul kıymet yatırım fonlarından ve gayrimenkul yatırım fonlarından yapılan dağıtımları kapsayacağı anlaşılmaktadır.

VII. 10 uncu (Temettüler) ve 11 inci (Faiz) Maddelere İlave

11 inci Maddenin 8 (b) fıkrasında kullanılan ”bağlı faiz” teriminin, sözkonusu faizin Birleşik Devletler’de doğması halinde, Dahili Gelir Kanununun 871 (h) (4) ve 881 (c) (4) bölümlerinde yer alan hükümlere uygun olarak tanımlanacağı anlaşılmaktadır.

VIII. 23 üncü Maddeye (Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi) İlave

Birleşik Devletler; Türkiye’de ödenen vergiler için Alternatif Asgari Vergiye karşılık olarak mahsuba izin verecektir. Bu mahsup, Alternatif Asgari Verginin yüzde 90′ ından daha fazla oranda olmayacaktır. Bununla beraber, yüzde 90 sınırlama nedeniyle kullanılmayan yabancı vergi mahsupları, diğer yıllardaki Alternatif Asgari Vergi yükümlülüklerine karşı kullanılmak üzere ileriye ve geriye yönelik olarak nakledilebilir.Yabancı vergi mahsubu ile ilgili olarak yukarıda belirtilen yüzde sınırlamasının, Birleşik Devletler mevzuatına bağlı olarak artırılması halinde, daha yüksek olan yüzde oranı, bu Anlaşmada kullanılacaktır.

IX. 23 üncü Maddeye (Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi) İlave

23 üncü Maddenin 1 inci fıkrasının amaçları yönünden, Türk Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü Maddesinde yer alan vergi tevkifatı, bir gelir vergisi olarak kabul edilmeyecektir. Bu nedenle, sözkonusu verginin, gelir vergisinden mahsup edilip edilmeyeceği, Dahili Gelir Kanununda belirtilen Birleşik Devletler standartlarını karşılayıp karşılamadığına bağlı olacaktır.

X. 25 inci Maddeye (Karşılıklı Anlaşma Usulü) İlave

25 inci Maddenin 2 nci fıkrası yönünden, mükellefin Türkiye’de karşılıklı anlaşmadan kaynaklanan vergi iadesini; vergi idaresinin karşılıklı anlaşma sonucunu kendisine tebliğ etmesini takip eden 1 yıllık dönem içinde talep etmek zorunda olduğu anlaşılmaktadır.

Türk ve İngiliz dilindeki nüshalarda, her iki metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, ……………. da ……………….. tarihinde düzenlenmiştir.

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti adına

Amerika Birleşik Devletleri Hükümeti adına

BU HUSUSLARI TEYİDEN, İlgili Hükümetlerin aşağıda imzaları bulunan tam yetkili temsilcileri bu Protokolü imzaladılar.

Türk ve İngiliz dilindeki nüshalarda, her iki metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, ……………. da ……………….. tarihinde düzenlenmiştir.

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti adına

Amerika Birleşik Devletleri Hükümeti adına

a) İlk bahsedilen Devlette teşebbüs adına mukavele akdetme yetkisine sahip olur ve bu yetkisini mutaden kullanırsa işyerinin varlığı kabul edilecektir; şukadar ki, bu kişinin faaliyetlerinin 3 üncü fıkrada bahsedilen ve işe ilişkin sabit bir yerden yürütüldükleri taktirde bu sabit yeri sözkonusu fıkra hükümleri çerçevesinde işyeri haline getirmeyecek faaliyetlerle sınırlı olmaması; veya

b) Böyle bir yetkisi olmamasına rağmen, teşebbüs adına düzenli olarak sevkettiği mallardan veya ticari eşyadan ilk bahsedilen Devlette mutaden mal veya ticari eşya stoku bulundurursa. Bu bendin önceki hükümleri, kişinin vergiden kaçınmak amacıyla sadece malların veya ticari eşyanın sürekli sevkini değil, aynı zamanda satış akdinin fiillen gerçekleştirilmesi hariç, malların veya ticari eşyaların satışı ile ilgili her türlü bağlantılı faaliyeti yerine getirdiğinin kanıtlanması durumunda uygulanacaktır.